Με αφορμή την εξαφάνιση του ηλικιωμένου συντοπίτη μας πρόσφατα, που δυστυχώς είχε τραγική κατάληξη, αλλά και αρκετές άλλες φορές που συνέβησαν παρόμοια περιστατικά
Άπραγοι μένουμε, μετά το αποτέλεσμα , όποιο κι αν είναι αυτό, που τις περισσότερες φορές είναι δυστυχώς μη αντιστρέψιμο, ευχόμενοι , παρόμοιο γεγονός «να είναι το τελευταίο»
Και το αποτέλεσμα είναι μη αντιστρέψιμο και για αρκετούς μαλιστα λόγους
Ένας λόγος είναι η ιδιομορφία της γης, η γεωγραφική περιοχή, ορεινή συνήθως, μη αξιοποιήσιμη ακαλλιέργητη, και αραιοκατοικημένη, με τάφρους, χαράδρες, πηγάδια ακάλυπτα ίσως, με απότομες πλάγιες και ρέματα…
Ένας δεύτερος λόγος είναι το ότι παρέρχεται χρόνος μέχρι να ενεργοποιηθεί «ο μηχανισμός» της «επαγγελματικής αναζήτησης» με σκυλιά, χάρτες κλπ
Ας τοποθετηθούμε όμως ως προς «τα μέτρα»
Βεβαίως στην σημερινή συγκυρία, με την εγκατάλειψη που διακρίνει τα χωριά μας, λίγοι είναι συνήθως οι «νέοι» που διαμένουν στο χωριό
Παρ’ όλα αυτά όμως, και με δεδομένη την σημερινή ανάγκη αναπροσαρμογής και αναδιάρθρωσης της ελληνική κοινωνίας, που αργά η γρήγορα κατανοηθεί θα απαιτηθεί και θα καθιερωθεί
Τα χωριά μας θα αποκτήσουν ζωή εκ νέου
Νέα χωριά και κωμοπόλεις θα αναπτυχτούν και στην ενδοχώρα για να μπορέσει έτσι ο άνθρωπος να φύγει από το άγχος της μεγαλούπολης στην οποία είναι και άνεργος η με πολύ χαμηλούς μισθούς και να επιστρέψει στην πατρώα γη να αναπτύξει την γεωργία του, την κτηνοτροφία του, την βιοτεχνία του
Θα αναπτυχθούν νέες κωμοπόλεις και χωριά στις παραθαλάσσιες παραποτάμιες και παραλίμνιες περιοχές της πατρίδας μας, για να αναπτύξει την αλιεία του, τα σπόρ, τον τουρισμό και την αναψυχή για μας τους ίδιους αλλά και τους τουρίστες μας
Και σ αυτό το συλλογικό προγραμματισμό της ζωής του και της ανάπτυξης της περιοχής του για την ασφάλεια του θα πρέπει να αναδείξει ο ίδιος ο πολίτης σε κάθε χωριό, κωμόπολη, πόλη αλλά και ευρύτερη περιοχή ορεινή ή δασώδη τα εξής
1. Το 10% των κατοίκων κάθε τοπικής κοινωνίας να είναι ο τοπικός «μηχανισμός εκτάκτων αναγκών» ( φωτιά, πλημμύρα, σεισμός, αναζήτηση κάποιου κλπ ) οι άνθρωποι αυτοί να είναι πρώην στρατιωτικοί, η μέλη των σωμάτων ασφαλείας, πολίτες που είναι δυνητικά ικανοί να αντιμετωπίσουν καταστάσεις ( πρώην η και νυν, κομάντος, πολεμικές τέχνες, ναυαγοσώστες, ορειβάτες, αστυνομικοί κλπ αναλόγως των κατοίκων)
2. Ο μηχανισμός αυτός να εκπαιδεύεται τακτικά ( μια φορά τον μήνα επί πληρωμή)
3. Ο μηχανισμός να πληρώνεται καλά extra για κάθε του παρέμβαση ( φωτιά, πλημμύρα, αναζήτηση κλπ )
4. Ο μηχανισμός να διαθέτει εξοπλισμό και μέσα, που άλλα θα «κρατάει» ο καθένας σπίτι του, (πχ σκύλος ) κι άλλα στην διάθεση του κοινοτικού / δημοτικού γραφείου (π.χ αποθήκες υλικών, πυροσβεστικά οχήματα, μηχανισμούς άντλησης υδάτων, οχήματα απεγκλωβισμού, θαμνοκοπτικά εργαλεία κλπ )
Ο μηχανισμός αυτός ο οποίος απαρτίζεται από τους ίδιους τους κατοίκους της περιοχής μας, ξέρει τον τόπο, τα «κρυφά σημεία» τα επικίνδυνα σημεία και τον τρόπο να τα εξερευνήσει , ξέρει τα πηγάδια, ξέρει την περιοχή του καλά, διότι εκεί μεγάλωσε…
Τότε και μόνο τότε, θα μπορούμε λέμε ότι «έχουμε λάβει τα μέτρα μας» για να προστατευτούμε από ακραία καιρικά φαινόμενα, από ξαφνικές καταστάσεις που δύσκολα μπορούν να προβλεφτούν η αποφευχθούν κι από άλλες αιτίες που αναστατώνουν την τοπική μας κοινωνία όπως πρόσφατα στην βόρεια Κέρκυρα
Συντάσσω το παρόν με σεβασμό στο πρόσφατο λυπηρό γεγονός του τόπου μας και στους οικείους του
Με σεβασμό στον τόπο μου και τους ανθρώπους του
Με σεβασμό προς όλους τους σκεπτόμενους ανθρώπους παρόντες αλλά και ερχόμενους που θέλουν «να σηκώσουμε τα μανίκια» και να αρχίσουμε να ενεργοποιούμαστε ώστε να αρχίσουμε να «χρίζουμε» τη ζωή μας ανθρώπινη
Καλημέρα σας
Αλέξανδρος Βέργης
https://alexander-vergis.blogspot.com/2022/12/blog-post.html
0 Σχόλια