ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

6/recent/ticker-posts

Μικροσκοπικός κόσμος...

 

Μικροσκοπικός κόσμος


Μικρός που είναι ο κόσμος;; Βουνό με βουνό δεν σμίγει!! Τέτοιες εκφράσεις και πολλές άλλες παρόμοιες ακούμε και χρησιμοποιούμε συχνά. Έχουν μείνει στο λεξιλόγιο μας από πολύ παλιά και δείχνουν πως μένουν πάντα στην επικαιρότητα. Η πλατιά χρήση τους φανερώνει ότι είμαστε τακτοποιημένοι με καταχωρήσεις μνήμης και οπωσδήποτε με αποδοχή καταστάσεων που δεν μπορούμε να διαχειριστούμε ή να αλλάξουμε. Είναι απόδειξη και απόρροια του κόσμου μέσα στον οποίον ζούμε και θεωρούμε ότι τα συμβαίνοντα είναι πλήρως δικαιολογημένα.

Γιατί όμως;; Τι είναι αυτό που μας περιορίζει μέσα σ’ έναν μικρό κύκλο με περιφέρεια φραγμένη με αγκαθωτό σύρμα;; Τι μας εμποδίζει να ρίξουμε τους φραγμούς, ώστε να αντικρύσουμε την μεγάλη, πραγματική εικόνα του κόσμου;; Μα η ίδια η μικρότητα μας, είναι το εμπόδιο. Ο εαυτούλης μας που τόσον ανασταλτικά επιδρά στον βίο μας. Η κοντόφθαλμη πρακτική που ακολουθούμε, ορίζει το μέλλον μας και προεξοφλεί δυστυχώς πως η αποτυχία είναι το μόνον βέβαιον. Εντός των τειχών ζούμε, όπως ζούμε, θεωρώντας ότι κάθε κίνηση, προσπάθεια και δράση ανατροπών κατεστημένων αντιλήψεων, είναι ανούσια και αναποτελεσματική.

Ο μικρόκοσμος της καθημερινότητας, έχει κυριέψει την ύπαρξη μας, προσφέροντας απατηλές υποσχέσεις και πληρωμές άνευ αντικρίσματος. Παρ’ όλον που ενίοτε κάποιες εσωτερικές ερωτήσεις αναφύονται, κάποιες ενστάσεις ξεπηδούν συνειδησιακά, η αντίδραση που αναμένεται και πρέπει να είναι καταλυτική, παρουσιάζει εικόνα πεσιμισμού. Το αποτέλεσμα που προκύπτει από αυτήν την διαδικασία είναι χειρότερο από την προηγούμενη κατάσταση. Έτσι οδεύουμε συνεχώς και ολοταχώς σ’ ένα δρόμο κατωφέρειας και σκοταδισμού.

Είμαστε λίγοι, είναι πολλοί. Είμαστε αδύναμοι, είναι δυνατοί. Τι μπορούμε να κάνουμε αφού άλλοι τα κανονίζουν;;Γιατί να εκτεθώ και να μην κουρνιάζω στην φωλίτσα μου;;Αυτή είναι η πραγματικότητα ενός μικρού ανθρώπου. Το μέγα δημιούργημα της Δημιουργίας, απεμπολεί ασυλλόγιστα την τεράστια δύναμη ύπαρξης και κυριαρχίας που προσφέρθηκε ποτέ. Η νόηση μας για τον Κόσμο συρρικνώνεται στο πεδίο της ατομικότητας και περιορίστηκε στον μικρόκοσμο ευτελών ευκαιριών επίπλαστής ευδαιμονίας. Ο μεγάλος, τεράστιος κόσμος, μας τρομάζει ακριβώς διότι αρνούμαστε να ταξιδέψουμε σε άγνωστες θάλασσες. Τα βαθιά νερά της γνώσης απαιτούν απογείωση της νόησης. Ο φόβος του νέου, του φωτεινού, της ανθρώπινης επιβεβαίωσης, κυριαρχεί στον μικροσκοπικό κόσμο. Η απλή συνάθροιση ανθρώπων με μόνη συλλογιστική ατομικών απολαβών και αποποίηση ευθυνών, εκτρέφει την ασυδοσία των κατεστημένων δυνάμεων δουλοποίησης και εκμετάλλευσης της ανθρώπινης ύπαρξης.

Η παραμονή στα πάθη του μικροσκοπικού κόσμου, είναι για τους δειλούς. Οι τολμηροί πάντα θα ανακαλύπτουν νέες διαστάσεις, πέραν από σύνορα και περιορισμούς.

Που ανήκεις;;

Χρήστος Κράγιας

ΔΗΛΩΣΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ:
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ:

https://esykpddm.blogspot.com/2023/10/blog-post_78.html?fbclid=IwAR2L-avJaezS91FdV0PMCTCxTDjmL4xWNGZRgyFQynk_G9oVei8I5QCQd98

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια