Οι νέοι οργανισμοί Ελλήνων Συνέλευσις δημιουργούνται αποκλειστικά από τον πολίτη για την πολιτεία του και τους πολίτες της. Ο στόχος και σκοπός της ιδέας αυτής είναι η ίδια η ανάγκη των ενεργών μελών του οργανισμού Ελλήνων Συνέλευσις για συντονισμό τους σε μια διαδικασία ζεύξης. Έπειτα από ένα μεγάλο άνοιγμα όπου βλέπουμε έναν πολλαπλασιασμό ή και διαίρεση πιο δίκαια θα λέγαμε των πρώτων οργανισμών που ιδρύθηκαν.
Η ζεύξη λοιπόν των πρώτων οργανισμών Ένωσης των Ελλήνων που στόχος τους ήταν να απλωθούν σε μεγάλο γεωγραφικό χώρο και να γίνουν πολλά, τώρα, οδήγησε στη δημιουργία νέων, λιγότερων σε αριθμό αλλά μεγαλύτερων σε μέγεθος και σε αριθμό μελών. Με αισθητική πιο κοντά στην ελληνικότητα και με δικαιότερη εμφάνιση, δηλαδή μορφή, η οποία να αποτυπώνει τον λόγο ύπαρξης του κάθε γραφείου – οργανισμού Ε.ΣΥ. στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή και το πώς αυτό είναι μέρος μιας ολότητας όπου υπάρχουν και συνυπάρχουν στους οργανισμούς της Ένωσης των Ελλήνων όλα μαζί ως ένα με κοινό στόχο και σκοπό το δίκαιο και την ανέλιξη που έχουν αναγνωρίσει στην ελληνικότητα, μέσα σε μια διαφορετικότητα από την οποία πηγάζει και η αρμονία τους.
Κάνοντας μια σύντομη αναδρομή, βλέπουμε οργανισμούς Ελλήνων Συνέλευσις να κάνουν την εμφάνισή τους στις αρχές του 2015 όπου τη χρονιά αυτή, συγκεκριμένα τον Σεπτέμβριο του 2015 και ο πολιτικός φορέας Ελλήνων Συνέλευσις παίρνει έγκριση από τον Άρειο Πάγο με κατατεθειμένες προγραμματικές δηλώσεις και ιδρυτική διακήρυξη. Έτσι, ΜΕΣΑ πλέον ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ, στα δικά τους δημιουργήματα, οι άνθρωποι βλέπουν στην πράξη, πως το να δημιουργούν συνεχώς και διαρκώς είναι υποχρέωση τους όπως και για κάθε τι το οποίο εντάσσεται στην δημιουργία και θέλει να παραμείνει εντός της πρέπει συνέχεια να βρίσκεται σε δημιουργική ροή. Από την άλλη, μπορεί να επιλέξει κάποιος την αδράνεια και τον αργό νοητικό αλλά και σωματικό θάνατο που αυτή προκαλεί.
Από το 2015 έως και το 2021 και κυρίως τα δύο πρώτα έτη, ο κάθε οργανισμός Ελλήνων Συνέλευσις με ενεργά μέλη πυρήνες δημιουργούσε έναν τουλάχιστον ακόμη οργανισμό, αυτή η διαδικασία πιο πάνω ονομάστηκε διαίρεση ή και διαδικασία διάσπασης του ενός σε πολλά μέρη του ίδιου. Όπου οι άνθρωποί του, που οι ίδιοι τον δημιούργησαν από το μηδέν, έδωσαν την ενέργειά τους, χρόνο και χρήμα και οι ίδιοι με ανιδιοτέλεια δημιουργούσαν άλλον έναν οργανισμό με νέα μέλη με τον ίδιο στόχο και σκοπό ίδιο καταστατικό λειτουργίας ίδια εργαλεία και εφόδια. Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε ότι σε εκείνο το χρονικό μέσα στους δικούς τους οργανισμούς οι ενεργοί πολίτες, αναπαράγουν τον ίδιον τον εαυτόν τους κάθε φορά σε δικαιότερη έκδοση ώστε να εμπνεύσουν τους συμπολίτες τους και να κάνουν αισθητή την παρουσία τους σε όσο περισσότερα σημεία γίνεται. Άνθρωποι άγνωστοι έως τότε συνδέθηκαν, άνθρωποι διαφορετικοί μεταξύ τους ενώθηκαν και μπήκαν σε έναν δρόμο ομονόησης, τάχθηκαν σε έναν στόχο και σκοπό κοινό αναγνωρίζοντας το δίκαιο και την ελληνικότητα ως μονόδρομο για να βιώσουν την ελευθερία τους. Όλοι τόσο διαφορετικοί που το πιο πιθανό είναι να μην είχαν γνωριστεί μέχρι να υπάρξει η Ελλήνων Συνέλευσις. Όπου η διαφορετικότητά μας είναι η ίδια η αρμονία που εκδηλώνεται στη συλλογική μας ύπαρξη στην ίδια την ζωή μας όπου συνυπάρχουμε.
Τώρα, ύστερα από αυτή τη μεγάλη διάσπαση με οργανισμούς Ένωσης των Ελλήνων σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό ήρθε η στιγμή όπου η διαίρεση πρέπει να γίνει και πάλι ζεύξη. Στους πολίτες των οργανισμών Ελλήνων Συνέλευσις δημιουργήθηκε η ανάγκη της ιδέας νέων οργανισμών που θα είναι πιο κατάλληλη εστία του στόχου και του σκοπού που τους ενώνει όπως ορίζεται, υπέρ της εθνικής κυριαρχίας, της Ένωσης των Ελλήνων και της ανέλιξης του ανθρώπου. Άρα, ο στόχος και σκοπός της ιδέας είναι η ίδια η ανάγκη των ενεργών μελών της Ελλήνων Συνέλευσις για ζεύξη των οργανισμών που διαιρέθηκαν, σε μια συμπύκνωση περιεχομένου και μορφής μέσα σε νέους οργανισμούς οι οποίοι αυτή τη στιγμή δημιουργούνται (ενώ ορισμένοι έχουν ήδη ανοίξει τις πόρτες τους !) ως η αποτύπωση της ανέλιξής τους με αισθητική που τώρα θα αρμόζει στα γραπτά κείμενα που πλέον κάθε οργανισμός διαθέτει και με αρετή προς όλους και για όλα πρέπει να αποκαλύψει την αλήθεια του γραπτού αυτού πλούτου.
Μέσα από την αρμονία της διαφορετικότητας αλλά και μέσα από μια πυκνότητα δομής και έκφρασης θα αναδειχθούν σε πιο κατάλληλο περιβάλλον όλες οι αξίες οι αρχές και οι νόμοι, τα Ελλάνια πρωτόκολλα που ενώνουν τα μέλη των οργανισμών σε έναν κοινό ξεκάθαρο τρόπο για τη διασφάλιση της δημιουργίας μιας δίκαιης πολιτείας που αέναα θα δημιουργεί πολίτες που θα την αναδημιουργούν, στην ουσία συνδέοντας πραγματικά όλους τους ανθρώπους, που πραγματικά άμεσα πρέπει να συμβεί η απελευθέρωση του ανθρώπου από την υποδούλωση των καθεστώτων παγκοσμίως και η επαναφορά του παρά τει φύσει περιβάλλοντός του από την άθλια κακοποίηση που τόσα χρόνια έχει υποστεί ως αποτέλεσμα της τακτικής όλων των ιδεολογημάτων αλλά και των δογμάτων που έχουν στηθεί για να τον εγκλωβίζουν, σε φυσιολογική θέση . Όλα αυτά θα εκδηλωθούν και ήδη εκδηλώνονται και φαίνονται μέσα σε μια πιο δίκαιη συνθήκη την οποία τα μέλη των οργανισμών μόνα τους δημιουργούν από το μηδέν και πάλι, σε μια νέα αρχή με νέα υλικά όπου οι άνθρωποι πραγματικά μόνοι τους, επεξεργάζονται όλον τον χώρο που διαθέτουν από τα πατώματα, τις καρέκλες, τα τραπέζια, μέχρι και τα αγάλματα, τις κολώνες και τη διακόσμηση των τοίχων, τα πάντα. Μέσα από μια τεράστια εθελοντική διαδικασία συνελλήνων, αναλαμβάνοντας όλο το κατασκευαστικό κομμάτι αλλά και μέσα από μια αληθινή προσπάθεια για εννοιολογική επικοινωνία και έκφραση εναρμονισμένη με την ελληνικότητα οι νέοι οργανισμοί Ε.ΣΥ. ως κοσμήματα στην τοπική τους κοινωνία, κάνουν την εμφάνιση τους, γίνονται πραγματικότητα.
Η αρετή και η ανιδιοτέλεια μέσα στους νέους φυσικούς χώρους της Ελλήνων Συνέλευσις είναι εξαρχής το δομικό συστατικό της δημιουργίας και εμφάνισης των νέων αυτών οργανισμών, η υπέρτατη μορφή της εθελοντικής εργασίας είναι αυτή, από έναν για όλους και από όλους για έναν, αναγνωρίζοντας το σύνολο για το οποίο πράττει, ενεργεί, εργάζεται, ο καθένας μέρος του οποίου είναι, είμαστε, είσαι. Στην ουσία δημιουργείς για αυτό το οποίο είσαι ο ίδιος εσύ αυτό και αυτό είναι εσύ, πάντοτε από το ατομικό προς το συλλογικό, το σύνολο στο οποίο εντάσσεσαι. Με προσωπική εργασία, συνεισφορά ξέρεις ότι είσαι πραγματικά μέρος αυτού που συμβαίνει και μέσω της αποδεικτικής διεργασίας και του βιώματός σου πλέον απαξιώνεις την ατομικότητα που προωθείται στις μέρες μας αλλά και την εκμετάλλευσή σου και τη δουλεία όπου εκεί δεν παράγεις έργο αλλά και δεν καρπώνεσαι τίποτα από τον κόπο σου. Βάζοντας την προσωπική σου ενέργεια το πονάς και θες να το προστατεύσεις και να δεις το δημιούργημά σου να καρποφορεί, γιατί εκείνο είσαι εσύ και εσύ είσαι αυτό. Αρχίζεις να νοείς έννοιες όπως η συλλογικότητα, η συνεργασία, η συνέλευση, η κληροδότηση (αυτό που λέμε τι κληρονομήσαμε από τους προηγούμενους ε; και τι θα αφήσουμε στους επόμενους ; ) και αποδομούνται αυτόματα όλα τα άλλα κατασκευάσματα που ο ατομικισμός παράγει. Άνθρωποι που μόνοι τους αποφασίζουν και δημιουργούν με δική τους ελεύθερη βούληση άρα και ευθύνη, δικό τους χρόνο, δική τους εθελοντική εργασία, την εστία της ύπαρξής τους ως συλλογικά πολιτικά όντα, τι πιο δημιουργικό και πιο ελεύθερο μπορεί να συμβεί από εμάς για εμάς, από τον πολίτη για την πολιτεία του που με τη σειρά της θα δημιουργήσει τους νέους πολίτες, ποιος χώρος θα είναι πιο ιδανικός για να νοήσουν οι άνθρωποι μέσα σε αυτόν τις αληθινές έννοιες των κωδικών λέξεων επικοινωνίας των εννοιών, όπου αυτό είναι η ίδια η νόηση του ανθρώπου.
Αρθρογράφος: Ελεονώρα Τώρα
0 Σχόλια